سازمان جهانی کار در سال 2002، 12 ام ژوئن را به عنوان روز جهانی کار نام‌گذاری کرد. هدف از این کار جلب توجه جهان نسبت به اهمیت بحران کار کودکان و آگاهی یافتن از راه های مقابله و متوقف کردن آن بوده است. سازمان جهانی کار، هر سال در چنین روزی میلیون‌ها نفر شامل دولت‌ها، کارمندان، جامعه مدنی و ... را گرد هم جمع می‌کند تا راجع به عمق این فاجعه و راه‌های کمک به از میان برداشتن آن صحبت نمایند.
در مواقع نزاع، درگیری و بلایای طبیعی، حافظ کودکان در مقابل کار باشیم!
به طور کلی 1.5 میلیارد نفر در کشورهایی زندگی می‌کنند که به نحوی درگیر جنگ، نزاع و خشونت هستند. از طرفی، زندگی حدود 200 میلیون نفر در جهان هرساله به وسیله بلایای طبیعی تحت تاثیر قرار می‌گیرد که یک سوم آن‌ها کودکان هستند. درصد قابل توجهی از 168 میلیون کودکی که درگیر کار اجباری هستند، در مناطقی زندگی می‌کنند که به نحوی تحت تاثیر خشونت و درگیری هستند. امسال (2017)، تمرکز اصلی این مناسبت، بر تاثیر فجایع و درگیری‌ها بر کار کودکان می‌باشد.
درگیری‌ها و حوادث -به هر شکل آن- تاثیر مخربی بر زندگی مردم می‌گذارند. آن‌ها می‌کشند، جراحت ایجاد می‌کنند، آسیب می‌زنند، مردم را مجبور به ترک خانه‌هایشان می‌کنند، معیشت آن‌ها را به نابودی می‌کشانند و تنها فقر و گرسنگی را جایگزین می‌کنند و افراد را در شرایطی قرار می‌دهند که ابتدایی‌ترین حقوق آن‌ها نیز مورد حمله و خشونت قرار می‌گیرد. در این میان کودکان بیش‌ترین آسیب را می‌بینند، مدارس آن‌ها نابود شده و دسترسی به کم ترین خدمات رفاهی برایشان مشکل می‌شود. در این میان بسیاری از آن‌ها یا خانواده‌های خود را از دست می‌دهند و یا در کشورهای دیگر آواره می‌شوند و در نهایت به ناچار وارد چرخه کار می‌شوند.
مقابله با کار کودکان در مناطق آسیب‌دیده، نیازمند انجام اقدامات فوری و سازمان یافته می‌باشد. اگر اهدف توسعه پایدار سازمان ملل متحد تا سال 2030، «ریشه کن کردن کار اجباری، پایان برده داری مدرن و قاچاق انسان و حذف بدترین اشکال کار کودک» باشند، بنابراین باید برای خاتمه دادن به کار کودکان در مناطق آسیب‌دیده و درگیر جنگ و فجایع همین حالا اقدام کرد.
منبع: سازمان ملل متحد
دیدگاه خود را بنویسید