آئین طفلان مسلم، با محوریت کودکان و نوجوانان کار و خیابان - به طور کلی آنچه از آن با عنوان "بزهکاری نوجوانان" یاد می‌شود - از جمله طرح‌هایی است که جمعیت امداد دانشجویی- مردمی امام علی(ع)، بر پایه ریشه‌های عمیق فرهنگی و دینی ایرانیان از سال 85 اقدام به برگزاری آن کرده است. این طرح از سال 855 به مدت 10 سال پی در پی از تاسوعا تا اربعین حسینی (ع) با شعار «برای طفلان مسلم دیروز می‌گرییم، آیا برای طفلان مسلم امروز می‌کوشیم؟» انجام پذیرفته است. طرح بر اساس تحقیق و ریشه‌ یابی و تامین بستر مناسب اجتماعی برای دستیابی این افراد - به عنوان عضوی از جامعه اسلامی- به استانداردهای بالاتر زندگی پایه ریزی و اجرا گردید. در طرح مذکور عموما رویکرد به سمت مددجویانی است که زمینه جرم نداشته بر اثر حادثه به نوعی قربانی ناهنجارهای محیط اطراف خویش شده‌اند.

شعار طرح:

«برای طفلان مسلم دیروز می‌گرییم، آیا برای طفلان مسلم امروز می‌کوشیم؟»

 درباره عباس

غروب یكی از روزهای سرد آذر ١٣٨٤، غروب غمناک یک زندگی بود و حبس و انتظاری ۱۳ ساله برای تعیین سرنوشت یک زندگیِ دیگر. عباس ۱۷ سال بیشتر نداشت، در حال و هوای نوجوانی از مدرسه به سمت خانه حرکت می‌کرد که فریادهایی به گوشش می‌رسد. به سمت خانه می‌رود و در لحظه‌ای متوجه می‌شود نزاعی بین خانواده‌اش و همسایه‌شان در گرفته. اما این نزاع بر سر چیست: "چاله آبی جلوی درب حیاط خانه خانواده عباس وجود داشت و در آن آب جمع می‌شده و زمانی که گوسفندانِ عباس به داخل حیاط می‌رفتند، باعث گِل شدن حیاط می‌شدند. خانواده عباس چاله و جلوی حیاط را آسفالت می‌کنند تا از گِل شدن حياط جلوگيری كنند که همسایه شاکی می‌شود و می گوید این آسفالت باعث شیبدار شدن کوچه شده و آب را به حیاط ما سرازير می‌کند." عباس می‌بیند كه همسایه به همراه تعداد زیادی از اقوامش به خانه‌شان ریخته و در نبود پدر، با خواهر و مادرش دعوا می‌کنند. دیگ احساسات ناپخته و خامش به جوش آمده و به خیال خود برای دفاع از خانواده‌اش در برابر خیل افراد حاضر، چاقوی کوچکی از جیب برمی‌دارد و وارد معرکه می‌شود. یکی از همسایه‌ها، مردی میانسال، به قصد میانجیگری پیشقدم می‌شود. در ازدحام و شلوغی دعوا كسی متوجه كسی نبود... عباس دیر به خودش می‌آيد؛ وقتی زمان از دست رفته، تیغه چاقویش سرخ شده و همسایه‌ ميانجی، غرق در خون نقش بر زمين شده بود. عباس که حالا دهه سوم عمرش رو به پایان است، هنوز دارد تاوان می‌دهد؛ تاوان عکس العمل نابخردانه و عصبی ۱۳ سال پیش خود را ... حالا خانواده محترم اولیای دم راضی به اعلام رضایت شده و ۳۳۰ میلیون تومان به عنوان وجه المصالحه تعیین نموده و البته تأکید کرده‌اند اگر مبلغ تا اربعین تامین نشود، مجددا درخواست قصاص خواهند داد. خانواده عباس، دار و ندار خود را فروخته و ١٠٠ میلیون تومان فراهم کرده‌اند و اینک برای تامین مابقی مبلغ (۲۳۰ میلیون تومان) به دستان پر مهری نیاز است که دست به دست هم دهند و زیباترین سرانجام را برای این ماجرای تلخ رقم بزنند.

 

تا این لحظه 3426 نفر در بخشش عباس سهیم شده‌اند.

از مبلغ 230,000,000 تومان مورد نیاز، مبلغ 207,368,000 تومان جمع آوری شده است.