این نقشها از ذهن زنان بلوچ جوانه میزنند و رنگها از دستانشان میرویند. زنان سنبل زایشاند. این نقوش رنگارنگ در سوزندوزیها، از دل زنان کویر رشد میکنند و چشم هر بینندهای را مینوازد. اینها گلهای زیبای کویرند که نیاز به مراقبت دارند.
کارآفرین منتخب جشنواره ملی زنان و دختران مدیر کارآفرین، از تجربه زندگی خود میگوید
«سمیه ایرندگانی»، کارآفرین برتر شهرستان ایرانشهر، منتخب جشنواره ملی زنان و دختران کارآفرین، با کوشش بی پایانش، شرکت سوزندوزی «باغ بهار ایرانشهر» را در سال 1390 تاسیس کرد. او در یک کارگاه 150 متری، برای 150 زن و دختر بیسرپرست یا بدسرپرست، اشتغالزایی کرده است.
«سمیه ایرندگانی» در سال ۱۳۶۲ در شهرستان ایرانشهر به دنیا آمد. ایرانشهر با مساحت ۳۰ هزار و ۲۳۰ کیلومتر مربع در استان سیستان و بلوچستان در فاصله هزار و ۸۰۰ کیلومتری تهران قرار دارد.
این شهرستان ۲۶۳ هزار نفر جمعیت دارد که نیمی از آنها را زنان تشکیل میدهند. او از پنج سالگی مانند تمام دختران بلوچ، سوزندوزی را فرا گرفت و از ۱۲ سالگی به طور حرفهای، سوزندوزی را ادامه داد.
خانم «ایرندگانی» از انگیزه خود برای راهاندازی این کسب و کار میگوید: «در همسایگی ما، چند خانم بیسرپرست بودند که دست روی دست میگذاشتند تا کسی برایشان پارچه بیاورد و آنها سوزندوزی کنند تا درآمدی داشته باشند. من به آنها پیشنهاد دادم که با استفاده از طرحهای جدید، خودمان سوزندوزی کنیم. آنها قبول کردند. من پارچه و نخ خریدم و دستبند، تلسر، کوسن و رومیزی طراحی کردم و به آنها دادم تا بدوزند. اول ۸ نفر بودیم ولی حالا به همه خانمهایی که در روستاها و حاشیه شهر هستند، پارچه و نخ میدهم. من طرح میزنم و آنها اجرا میکنند. الان تعداد سوزندوزهایی که در کارگاه من کار می کنند، ۱۵۰ نفر هستند.»
ذوق و شوق او برای گسترش سوزن دوزی ستودنی است. سمیه ایرندگانی محصولات تولید شده در کارگاهش را در شهرهای زاهدان، تهران، شیراز و اصفهان به فروش میرساند. او در نمایشگاههای متعددی در سایر شهرهای ایران هم شرکت کرده است و محصولاتش با استقبال هنردوستان روبرو شده است.
اکنون با همت او و تلاش زنان و دختران «باغ بهار ایرانشهر» سوزندوزیها به هلند، فرانسه و عمان صادر می شود.
او موفقیت خود را مدیون همراهی پدر، مادر، همسر و فرزندانش میداند. میراث فرهنگی ایرانشهر و مشاوره فرمانداری ایرانشهر هم در اجرای طرح کارآفرینی به او یاری رساندهاند
سمیه ایرندگانی امید دارد که با حمایت و یاری مسئولین سازمان صنایع دستی و میراث فرهنگی بتواند با بیمه کردن دختران و زنان برای آنها آینده مطمئنی را فراهم کند تا در روزهای از کارافتادگی، به پاس تلاشهایی که برای زنده نگهداشتن این هنر منحصر بهفرد انجام دادهاند، از مزایای بازنشستگی برخوردار شوند.
دیدگاه خود را بنویسید