روز جهانی سرطان كودک را كه در تقويم محک ديد، تصميم گرفت به ديدن دوستانش بيايد.
برنامه‌ريزی كرد و همراه پدر و همكاران پدرش 27 بهمن به موسسه خيريه محک آمد و براي دوستانش خوراكی‌های سالم و مفيد آورد. سيده هانيه می‌گويد: «یک ماه است كه منتظر اين روز هستم. دلم می‌خواست پيش دوستانم بيايم و به آن‌ها بگويم كه تنها نیستند.»
دست گچ گرفته‌اش را نشانم می‌دهد و با لبخندی كه بر صورتش نشانده می‌گويد: «بايد گچ دستم را دو روز پيش باز می‌كردم، اما دوست داشتم وقتی به محک می‌آيم دوستانم ببينند كه فقط آن‌ها مريض نمی‌شوند. من هم مريض شدم و دستم در گچ است. من فقط می‌خواهم به آن‌ها اميد بدهم و بگويم كه در كنارشان هستم.»
سيده هانيه، يكی از هزاران نيكوكار کوچک محک است كه پيام عشق و اميد برای كودكان مبتلا به سرطان به همراه دارند. كسانی كه به محک می‌آيند، برای دوستانشان نامه می‌نويسند، نقاشی می‌فرستند، بازارچه خيريه در مدارسشان برگزار و يا قلک‌های كودک و نوجوان محک را با پول‌های توجيبی شان پر می‌كنند. محک به خود می بالد كه آينده‌سازان اين سرزمين فرزندانی آشنا با مفهوم کمک به همنوع هستند و رسم نيكوكاری را از همين روزهای كودكی به جا می‌آورند.
دیدگاه خود را بنویسید