جمع سپاری مالی یعنی هنگامی که یک پروژه یا استارتاپ به وسیله تعداد زیادی از مردم و حجم کمی از پول (از هر فرد) تامین مالی می‌شود.

از قدیم جمع سپاری به روش سنتی خود مرسوم بوده به عنوان مثال در هنگام ایجاد یک جاده بین دو شهر به دلیل اینکه این کار با هزینه یک نفر میسر نبود عده زیادی هرکدام با مقدار کمی پول این عمل را میسر می‌ساختند. امروزه با وجود ابزار های آنلاین در کنار ابزار آفلاین (همانند خیریه‌ها و یا حمایت آشنایان به یکدیگر) دونیشن بسیار راحت تر صورت میگیرد.



سه نوع جمع سپاری وجود دارد:

روش مبتنی بر کمک‌ های خیرخواهانه (Donation-Based)

در این نوع تامین مالی، حمایت کننده‌ها به دلیل علاقه شخصیشان به آن پروژه کمک می‌کنند و معمولا انتظار ندارند که پولشان بازگشت داده شود. در این حالت معمولا برای جذب بیشتر حمایت کننده‌ها بعد از اجرای پروژه به آن‌ها پاداش داده می‌شود مانند بلیتی مجانی برای کارگاهی که آن کسب و کار قرار است برگزار کند یا نسخه ای از کتابی که نویسنده برای نوشتن آن از حمایت مردم استفاده کرده است.

روش مبتنی بر پاداش (Reward-Base)

افراد در قبال پرداخت پول، سودی دریافت نمی‌کنند و بسته به میزان کمک به انجام پروژه، از پاداش‌های مادی و معنوی مختلفی بهره‌مند می‌شوند. شفاف بودن جایزه سرمایه‌گذار و عدم دخالت آن در تصمیم‌گیری‌ها از جمله ویژگی‌های این روش است.

روش مبتنی بر سهام (Equity-Base)

دو طرف ارائه‌کننده و دریافت‌کننده وام، بدون واسطه با یکدیگر تعامل می‌کنند. با این تفاوت که طرف ارائه‌دهنده وام انبوهی از مردم هستند. عموماً قرض‌دهنده وجه خود (یا مبلغی بیش از آن) را در زمان معینی پس خواهد گرفت. اما در مواردی، دریافت‌کننده وجه یا کارآفرین پرداخت عین وجه یا بیش از آن را به سایر متقاضیان نظیر خود در همان شبکه اجتماعی پس از زمانی معین تعهد می‌کند.



منبع: دونیت