سازمان بهداشت جهانی
سازمان بهداشت جهانی که با حروف مخفف WHO شناخته می‌شود ، در تاریخ ۷ آوریل ۱۹۴۸ یعنی حدود ۶۸ سال پیش در کشور سوییس تأسیس شد.
هدف اصلی و جامع سازمان جهانی بهداشت، ارتقاء سطح بهداشت مردم کل جهان است. بر اساس این اصل بنا شده است که همه افراد بتوانند به حق خود به بالاترین سطح ممکن از سلامت، دست یابند.
18 فروردین روز بهداشت جهانی
هفتم آوریل (18 فروردین) روز جهانی بهداشت می‌باشد و به منظور تاکید بر موضوعات مرتبط به حوزه سلامت، همه ساله سازمان جهانی بهداشت، شعاری را مطرح می‌کند.
سال گذشته (2017)، سازمان جهانی بهداشت، موضوع «افسردگی» و شعار «بیا حرف بزنیم» را مطرح نمود.
شعار این سازمان در سال 2018:
"Health for All" Universal health coverage : everyone, everywhere "«سلامت برای همه: پوشش همگانی سلامت برای همه، در هر مکانی»
پوشش همگانی سلامت (Universal health coverage)
پوشش همگانی سلامت (Universal health coverage) یعنی اطمینان از اینکه همه افراد، هر نوع خدمات بهداشتی مناسبی را که در هر مکان و هر زمانی که نیاز دارند، دریافت می کنند.
دریافت این خدمات باید بدون هیچ رنج و سختی مالی باشد و هیچ‌کس نباید بین سلامت و دیگر نیازهای ضروری زندگی خود (مثل غذا و آموزش)، یکی را انتخاب کند.
پوشش همگانی سلامت به معنی پوشش رایگان برای تمام مداخلات بهداشتی نیست. صرف نظر از هزینه، حتی هیچ کشوری قادر به ارائه تمام خدمات سلامت رایگان، به طور پایدار نخواهد بود.
پوشش همگانی سلامت فقط با موضوعیت درمان‌های پزشکی برای افراد نیست، بلکه شامل خدمات‌رسانی به کل جامعه می‌باشد، مانند کمپین‌های سلامت عمومی، با فعالیت‌هایی هم‌چون اضافه کردن فلوراید به آب و یا کنترل بهداشت محیط‌های مستعد رشد پشه‌های ناقل بیماری.
البته دستیابی کشورها به پوشش همگانی سلامت متفاوت می‌باشد ولی همه کشورها به روش‌های مختلفی به آن دست خواهند یافت و هر کشور می باید برای پیشبرد طرح پوشش همگانی سلامت جامعه خود، کاری انجام دهد.
چگونه می‌توانید در طرح جهانی سلامت همگانی مشارکت داشته باشید؟
هرکس به تنهایی می تواند در روز جهانی بهداشت، مشارکت داشته باشد. و در جهت سیاست‌های WHO به کشورش کمک و برای دستیابی و باقی ماندن کشورش در سطح بالای سلامت همگانی، نقش مهمی ایفا کند. مخصوصاً اگر :
وزارتخانه‌ها:
با تغییر در سیاست‌ها در جهت بهبود سلامت و رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی گام بردارند.
کمیته‌های سلامت و گروه‌های بهداشت:
نقش مشاور و میانجی بین توسعه دهندگان و اجراکنندگان سیاست سلامت همگانی، ایفا کنند.
احزاب سیاسی:
بر اساس نیازهای بیان‌شده، در دیدار با حامیان خود، برنامه‌های توسعه سلامت را در نظر گرفته و معرفی کنند.
انجمن مشاغل:
انجمن‌های مشاغل و حرفه‌ها، از رفاه نیروهای کار خود حمایت کنند.
سازمان‌های جوامع مدنی:
بر روی عوامل و زمینه‌هایی که موجب نگرانی اقشار مختلف جامعه می‌شود، کار کنند.
هریک از افراد جامعه:
خود برای درخواست خدمات بهداشتی مناسب، اقدام و صدای خود را به گوش دیگران برسانند.
رسانه‌ها:
در جهت فهم UHC (پوشش بهداشت جهانی) و هم‌چنین شفافیت و پاسخگویی در سیاست‌گذاری‌ها در این زمینه، فعالیت موثر داشته باشند.
شما عضو هر گروهی که باشید، می‌توانید آن را به سوی اهداف سلامت همگانی، رهبری کنید.
چند ایده برای مشارکت در طرح سلامت همگانی
دولت
- شرکت در مذاکرات سازمان‌یافته با طیف وسیعی از ذینفعان جامعه، که در تضمین طرح پوشش سلامت همگانی، موثر هستند.
- بررسی تقاضا، نظرات و انتظارات مردم، درباره سیاست‌های طرح همگانی سلامت با نظرسنجی و یا حتی رای‌گیری
- همکاری با سازمان‌ها و کمپین‌های مردمی، در طرح سلامت همگانی، درجهت یافتن راه‌حل‌های میسر و امکان پذیر این طرح
افراد، جوامع مدنی و کارکنان بهداشت
- مکاتبه و ارسال درخواست‌ها، نظرات و انتظارات به سیاست‌گذاران محلی، سیاستمداران، وزرا و دیگر نمایندگان مردم
- ایجاد سر و صدا از طریق رسانه‌های اجتماعی، برای اطمینان از این که نیازهای بهداشتی شما در نظر گرفته و اولویت‌بندی می‌شوند.
- دعوت از جوامع مدنی، برای کمک به بهبود و رفع نیازهای جامعه خود به کمک سیاست‌گذاران
- به اشتراک‌گذاری داستان‌های خود با رسانه‌های اجتماعی تحت عنوان جوامع آسیب‌پذیر و یا بیماران
- سازماندهی فعالیت‌هایی مثل گفتگوها، مذاکرات سیاسی، کنسرت‌ها، راهپیمایی‌ها و مصاحبه‌ها برای ارائه فرصت‌هایی به مردم برای برقراری ارتباط با نمایندگان خود در زمینه پوشش سلامت همگانی (UHC)، از طریق رسانه‌ها
رسانه
- برجسته‌سازی ابتکارات و مداخلاتی که به بهبود دسترسی به خدمات با کیفیت و حمایت مالی مردم و جوامع کمک می‌کند.
- نمایش اینکه چه اتفاقی می افتد زمانی که افراد نمی توانند خدمات مورد نیاز خود را بدست آورند.
- ایجاد فضایی برای اینکه سیاست‌گذاران و سیاستمداران مسئولیت پذیر باشند.
به طور مثال از طریق ضبط مستندهایی در مورد وعده‌های آن‌ها و نقاط قوت، ضعف و چالش‌های جدیدی که مورد توجه قرار می‌گیرند
(مثلا افزایش بیماری‌های غیر مسری، روند پیری جمعیت و...)
- ایجاد برنامه‌هایی برای گفت‌و‌گو بین ذینفعان، جوامع، نمایندگان و سیاست‌گذاران از طریق نمایش‌های تلویزیونی، مصاحبه‌ها و گفتگوهای رادیویی
- به اشتراک گذاشتن و شرکت در گفتگوها، در رسانه‌های اجتماعی
اینفوگرافیک وضعیت بهداشت در ایران
مترجم: فاطمه ولی محمدی
منبع: سازمان سلامت جهانی
دیدگاه خود را بنویسید