به مناسبت روز جهانی آگاهی از اوتیسم؛ هر کودکی متفاوت و منحصر به فرد است؛ افراد دارای اوتیسم هم ممکن است با یکدیگر تفاوت‌هایی داشته باشند. اما اگر می‌خواهید با یک کودک مبتلا به اوتیسم ارتباط برقرار کنید، اَلِن نوتبوم نویسنده مطلب «نکاتی که هر کودک مبتلا به اوتیسم دوست دارد شما بدانید» و همین‌طور مادر کودکی دارای اوتیسم، نکاتی را به شما پیشنهاد می‌کند که بد نیست همه آن را در نظر داشته باشند.
نکاتی که باید درباره کودکان مبتلا به اتیسم بدانید!
۱. حواس‌ِ پنجگانه من مثل تو نیست!
برای کودکی که با اوتیسم زندگی می‌کند برداشت‌های حسی از زندگی روزمره مثل صداهای ماشین، نور پرقدرت و بوی پخت و پز می‌تواند دردناک باشد. به خاطر داشته باشید دنیایی که به نظر شما عادی می‌آید می‌تواند برای یک فرد دارای اوتیسم غافلگیرکننده باشد.
۲. من ذهنیت غیرانتزاعی دارم!
برای یک کودک دارای اوتیسم،اصطلاحات، استعاره‌ها، نکات ظریف، نتیجه‌گیری، نشانه‌ها و کنایه‌ها ممکن است قابل درک نباشد. بهتر است که با زبان تَحتُ اللَفظی با او ارتباط برقرار کنید.
۳. من به صورت بصری فکر می‌کنم!
کودکان مبتلا به اوتیسم زمان بیشتری را صرف فهم کلماتی که به صورت شفاهی بیان می‌شود می‌کنند، اما می‌توانند اطلاعات بصری را بهتر درک کنند. بنابراین ترجیح می‌دهند که به آنها نشان دهید که چطور کاری را انجام دهند نه این که فقط به آنها بگویید.
۴. من می‌توانم از راه‌های مختلفی ارتباط برقرار بکنم!
برای یک کودک دارای اوتیسم کلمات همیشه بهترین راه ممکن برای تعامل و یا انتقال پیام نیست. آمادگی این را داشته باشید که از طریق حرکات بدن، ابراز هیجان و یا نشانه‌های دیگر برای انتقال پیام روبه‌رو شوید.
۵. روی آنچه که من می‌توانم انجام دهم تمرکز کن و نه آنچه که نمی‌توانم!
مثل هر فرد دیگری، یادگیری برای کودکان دارای اوتیسم هم خیلی سخت می‌شود اگر احساس کنند که دیگران را همیشه دست‌کم می‌گیرند و یا با آنها متفاوت برخورد می‌کنند. اما بر نقاط قوت آنها تمرکز کنید و مطمئن باشید که این نقاط قوت را پیدا خواهید کرد. همیشه برای انجام دادن کار‌ها بیش‌تر از یک راه درست وجود دارد.
۶. کمکم کن تا وارد جمع بشوم!
گاهی اوقات به نظر می‌آید که کودکان دارای اوتیسم خیلی مشتاق به شرکت در فعالیت‌های گروهی و اجتماعی نیستند. اما دلیل آن می‌تواند این باشد که این کودکان نمی‌دانند چگونه باید وارد چنین فعالیت‌هایی شوند. به آنها یاد بدهید که چگونه با دیگران بازی کنند. از کودکان دیگر دعوت کنید تا با آنها هم‌بازی شوند. شاید خیلی از این‌که آنها را هم وارد بازی کنند خوشحال شوند.
۷. من را محدود به معلولیتم نکن!
«اگر همیشه من را با معلولیتم ببینی ممکن است که همیشه من را دست‌کم بگیری. واقعیت این است که نه شما و نه گاهی خود ما نمی‌دانیم که از پس چه کارهای سختی می‌‌توانیم بر بیاییم».
منبع: مدرسه پرتو
دیدگاه خود را بنویسید